Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010

ΝΕΚΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ



ΝΕΚΡΟΣ ΧΡΟΝΟΣ

Ο καφές στεγνώνει στο φλιτζάνι σου,
καθώς εσύ ανάβεις ένα καινούριο τσιγάρο
και κρατάς τα μάτια σου κλειστά,
όπως τον καπνό μέσα στο λαιμό σου.
Το μεσημέρι περνάει βαριεστημένο
στο σκοτεινό καφενεδάκι
με τα καλοκαίρια ζωγραφισμένα στους καθρέφτες,
τα ίδια καλοκαίρια που φοράς ακόμα επάνω σου
βαστώντας το τσιγάρο με τη στάχτη του να πέφτει:
μην κρατάς άλλο την ανάσα σου,
ο βυθός που σε κρατάει δεν είναι ο γνήσιος.
Αγόρι, περνάει ο καιρός χωρίς πισωπατήματα
απλώνω τα δάχτυλά μου στο σώμα σου,
ν’ αφυπνιστώ στο δέρμα σου
όπου οι γαλάζιες φλέβες χτυπούν σα λεπτές φωτεινές αχτίδες.
Ο νεκρός χρόνος απειλεί να κατακλύσει
τη σκληρή, ανελέητη πραγματικότητα
να μας γλιτώσει από τον κόπο να κοιτάξουμε γύρω,
να μην ανακαλύψουμε τη δυστυχία στα μάτια των παιδιών,
που σαν λαβωμένα σπουργίτια ακροπατούν στα πεζοδρόμια,
αποζητώντας μια διέξοδο στην πλήξη.
(Μα η αλήθεια που πονάει πραγματικά,
είναι η γνώση πως η αθωότητα δε χάνεται,
αλλά κλέβεται σιγά-σιγά απ’ όλους και απ’ όλα).
Είμαστε μόνοι μέσα στο πετσί μας
ακόμα και μέσα στο πλήθος των ανθρώπων
(και των υπανθρώπων)
είμαστε ολομόναχοι,
ξένοι ανάμεσα σε ξένους,
απροσάρμοστοι και απρόθυμοι να κάνουμε εκπτώσεις στο εγώ μας,
(να συνθηκολογήσουμε)
όπως και αυτά τα παιδιά που στέκουν χωρίς παιχνίδι κι ενδιαφέρον
και μας κοιτούν απορημένα και αμέτοχα,
κι ελπίζουν πως δε θα μεγαλώσουν πρόωρα
και δε θα μεταμορφωθούν σε σκυθρωπούς ενήλικες,
σαν τους γονείς τους,
πως ίσως ένα πρωί που θα ξυπνήσουν,
ο κόσμος θα είναι ρόδινος όπως στα παραμύθια,
όπου ο νεκρός χρόνος,
καλύπτει όλες τις πληγές και –ευτυχώς-,
τις ποταπές αλήθειες,
που απαγορεύουν τα όνειρα.

Δέσποινα Τσαφετοπούλου

(Η φωτό είναι από το deviantart)

Πέμπτη 23 Σεπτεμβρίου 2010

Ο Γαγάτης

Ο Γαγάτης είναι ένα άμορφο ορυκτό που δημιουργήθηκε πριν από εκατομμύρια χρόνια από το αποσυντεθειμένο ξύλο των δέντρων της οικογένειας Araucariaceae, το οποίο υπέστη μεγάλες πιέσεις, στο υπέδαφος. Έχει μαύρο χρώμα, και σκληρότητα 2,5-4, δηλαδή είναι μαλακό υλικό. Είναι παρόμοιας σύστασης με τον λιγνίτη ο οποίος χρησιμοποιείται σαν στερεό καύσιμο. Έχει καφέ γραμμή σκόνης, και κόβεται συνήθως σε κοπή καμπουσόν. Αν τρυπηθεί με πυρωμένη βελόνα παράγει μια μυρωδιά κάρβουνου...
Στην αρχαία Ελλάδα χρησιμοποιείτο σαν φάρμακο και σαν φυλαχτό. Ο Ορφέας στα «Λιθικά» αναφέρει τον γαγάτη σαν φάρμακο για την επιληψία (ιερή νόσος): «ων κ’ εθέλοις ιερήν άπο νούσον ελέγξαι».
Οι Ρωμαίοι ονόμαζαν τον γαγάτη "μέλαν ήλεκτρον" και πήρε το όνομά του από την αρχαία πόλη Γάγαι στη Λυκία της Μικράς Ασίας και τον εξόρυσσαν πολύ νωρίς από διάφορες θέσεις σε όλη την Ευρώπη, κυρίως όμως από την Βρετανία.
Ήταν της μόδας σαν υλικό της κοσμηματοποιίας κατά την Βικτοριανή εποχή, όταν η βασίλισσα Βικτορία είχε λανσάρει τα «κοσμήματα πένθους» λόγω του θανάτου του συζύγου της, πρίγκιπα Albert το 1861. Τα υλικό αυτό υπάρχει στο Yorkshire της Αγγλίας, στη Γερμανία και στην Ρωσία.
Η αγγλική λέξη για τον γαγάτη "jet" προέρχεται από τη γαλλική λέξη για το ίδιο υλικό: jaiet. Eίναι είτε μαύρο ή σκούρο καφέ, αλλά μπορεί να περιέχει σιδηροπυρίτη τα οποία του προσθέτουν μπρούτζινο χρώμα και μεταλλική λάμψη.ΟΙ γαγάτες που βρέθηκαν στο Whitby της Αγγλίας και που αποτελούν το μεγαλύτερο κοίτασμα παγκοσμίως, δημιουργήθηκαν κατά την Ιουράσιο, περίπου πριν από 182 εκατομμύρια χρόνια.
Ο γαγάτης γυαλίζεται εύκολα και χρησιμοποιείται από αρχαιοτάτων χρόνων στην κατασκευή κοσμημάτων,και το παλαιότερο κόσμημα από γαγάτη βρέθηκε στην περιοχή Asturias της Ισπανία, και χρονολογείται από το 17.000 π.Χ..
Εκτός από την κατασκευή πένθιμων κοσμημάτων κατά τον 19ο αιώνα, χρησιμοποιήθηκε παραδοσιακά με τη μορφή χαντρών και σε ροζάρια (προσευχητάρια- κομποσχοίνια) για τους μοναχούς. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, τα μακρά κολιέ από χάντρες γαγάτη ήταν ιδιαίτερα δημοφιλή κατά τη δεκαετία του 1920...
Πλέον δεν χρησιμοποιείται τόσο πολύ, και έχει αντικατασταθεί στην κοσμηματοποιία από διάφορα υλικά, τεχνητά και φυσικά, ανάμεσα στα οποία ο μαύρος αχάτης και ο Βουλκανίτης, όμως πολλοί νέοι σχεδιαστές έχουν δώσει νέα ώθηση στο αρχαίο υλικό, με την πανέμορφη κηρώδη λάμψη...

Οι φωτό προέρχονται από το νετ και οι πληροφορίες αντλήθηκαν από το http://mykosmima.blogspot.com/2010/03/blog-post_2007.html, και την Wiki...

Δέσποινα Τσαφετοπούλου

Παρασκευή 17 Σεπτεμβρίου 2010

Ο ΝΖηλανδικός νεφρίτης- Ρounamu

Η αγγλική λέξη για τον νεφρίτη ( "Jade": εναλλακτική γραφή "Jaid»,όπως και η λέξη "jadeite") προέρχεται (μέσω των γαλλικών "l'ejade" και της Λατινικής "Ilia") από τον ισπανικό όρο "Piedra de ijada" (πρώτη καταγραφή στο 1565) από την φημολογούμενη αποτελεσματικότητά του στη θεραπεία παθήσεων των νεφρών, αλλά βασικά λόγω του σχήματος που έπαιρναν τα γυαλισμένα βότσαλα που εντοπίζονταν αρχικά στις όχθες των ποταμών. Ο όρος Nephrite προήλθε από τις λέξεις "λάπις nephriticus"...
Ο Νεφρίτης (Νephrite) και ο Ιαδεΐτης (jadeite) χρησιμοποιήθηκαν από προϊστορικές περιόδους σαν υλικό σκαλίσματος και εργαλέιο καθημερινής χρήσης.Ο Jadeite έχει παρόμοια σκληρότητα με τον χαλαζία, ενώ ο nephrite είναι κάπως πιο μαλακός.Μόλις τον 19ο αιώνα, ένας Γάλλος μεταλλειολόγος έκρινε ότι ο «νεφρίτης" ήταν στην ουσία δύο διαφορετικά υλικά.
Ανάμεσα στα πρώτα γνωστά έργα τέχνης νεφρίτη, που ανασκάφηκε από προϊστορικές θέσεις σε όλη την Ευρώπη, είναι χάντρες, κουμπιά, και κυλινδρικά σχήματα. Επιπλέον, ο νεφρίτης χρησιμοποιήθηκε στην κατασκευή ακμών τσεκουριών, λογχών, μαχαιριών και άλλων όπλων. Όταν όμως προχώρησε η τεχνολογία στην επεξεργασία των μετάλλων, η ομορφιά του τον κατέστησε πολύτιμο υλικό για στολίδια και διακοσμητικά αντικείμενα.

Το pounamu στην κουλτούρα των Μαορί
Ο Νεφρίτης στη Νέα Ζηλανδία είναι γνωστός ως "pounamu", και διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στον πολιτισμό Μαορί. Θεωρείται "taonga" (θησαυρός), και ως εκ τούτου προστατεύεται από τη Συνθήκη του Γουαϊτάνγκι, ενώ η εκμετάλλευση του είναι περιορισμένη και τα κοιτάσματα παρακολουθούνται στενά. Βρίσκεται μόνο στο Νότιο Νησί της Νέας Ζηλανδίας, γνωστό ως Te Wai Pounamu στην Μαορί- "Η γη των πράσινων νεφριτένιων νερών", ή Te Wahi Pounamu- "Η χώρα του Νεφρίτη".
Εργαλεία, όπλα και κοσμήματα ήταν κατασκευασμένα από αυτό: τα "patu", πέτρινα γκλομπ-τσεκούρια μικρού μεγέθους (χειρός), και τα Hei-tiki (κρεμαστά κοσμήματα λαιμού με ανθρωπόμορφες παραστάσεις). Αυτά δίνονταν ως δώρα για να σφραγίσουν σημαντικές συμφωνίες ανάμεσα στις φυλές, καθώς περνούν παραδοσιακά από γενιά σε γενιά και θεωρούνται θησαυροί (Ταόνγκα). Τα σχέδια Μαορί είναι ευρέως δημοφιλή ανάμεσα στους ντόπιους και τους τουρίστες, αν και μεγάλες ποσότητες νεφρίτη που χρησιμοποιείται γι' αυτά τα στολίδια, εισάγεται από τον Καναδά και την Κίνα, μιας και η εξόρυξη ΝΖηλανδικού νεφρίτη είναι πολύ περιορισμένη και γίνεται μόνον με ειδική άδεια από τις φυλές και το κράτος, για το λόγο αυτό, η τιμή του είναι πολύ υψηλή...

Πληροφορίες και φωτό, δικές μου και από το νετ...
Δέσποινα Τσαφετοπούλου

Τρίτη 14 Σεπτεμβρίου 2010

Από το σεισμό στο Christchurch

Ένα ωραίο βίντεο, με φωτό από τον σεισμό στις 4/9, στο Christchurch...

Δευτέρα 6 Σεπτεμβρίου 2010

Εικόνες από το σεισμό στο Chch



Τα ξημερώματα του Σαββάτου 4/9, το Christchurch και τα περίχωρά του, συγκλονίστηκαν από έναν πολύ ισχυρό σεισμό, μεγέθους 7,1 βαθών ρίχτερ...
Ο σεισμός αυτός ήταν πολύ τρομακτικός, μας πέταξε από τα κρεβάτια μας...
Κεντρικά και περιφερειακά σημεία της πόλης χτυπήθηκαν άσχημα, οι μισές καμινάδες των σπιτιών έπεσαν και τρύπησαν στέγες, αρκετές προσόψεις παλιών κτιρίων κατέρρευσαν και είχαμε γενική απαγόρευση κυκλοφορίας στους δρόμους, λόγω των μετασεισμών και των λεηλασιών που σημειώθηκαν στα κατεστραμμένα καταστήματα ...
Το εμπορικό κέντρο της πόλης είναι κλειστό για 2η μέρα, ακόμα για τους πεζούς, δεν περνάει τίποτα...Η παροχή ρεύματος νερού και οι τηλεπικοινωνίες έχουν αποκατασταθεί σχεδόν στο σύνολό τους, χωρίς νεκρούς και αγνοούμενους, ήταν πιο εύκολο για την πολιτεία να οργανωθεί στα τεχνικά θέματα παρά στα θέματα διάσωσης και απεγκλωβισμών που σε άλλη περίπτωση θα είχαν άμεση προτεραιότητα...
Παντού υπάρχει αστυνομία, και ο στρατός έχει κληθεί να βοηθήσει την κατάσταση, ενώ οι ενημερώσεις είναι συνεχείς και αφορούν την πρόοδο των επιδιορθώσεων στα ηλεκτρικά δίκτυα, την τροφοδοσία νερού και την αποκατάσταση βλαβών στις σιδηροδρομικές γραμμές, που στρέβλωσαν από το χτύπημα του Εγκέλαδου...Άλλες περιοχές έχουν ακόμα συσκότιση, ενώ το νερό το βράζουμε πριν το καταναλώσουμε ......
Τεσπά, σημασία έχει οτι είμαστε όλοι καλά, είμαστε ψύχραιμοι και το φαινόμενο τείνει σιγά -σιγά να εξαλειφθεί...Θα ακολουθήσουν πολλοί μήνες επισκευών, αλλά όλα θα πάνε καλά  από 'δω και πέρα :)
Καλημέρα από ΝΖ,
Φιλιά
Δέσποινα